İçimi Açtım

İçimizde tuttuğumuz her şey mutluluk, öfke, intikam, sevgi sonu olmayan herhangi bir duygu dışarı çıkmadığı sürece biçim değiştiriyor.Yanında bulduğu başka bir duyguya dönüşüyor.Mutluluk acayip bir öfke olabiliyor.Sevgi aklımıza gelmeyecek ve getirmek istemeyeceğimiz bir intikam öyküsüne dönüşebiliyor.İçimizde tuttuğumuz süre ne kadar uzarsa salt duygu olmaktan vazgeçiyor karakteri ele geçiriyor, hastalık bile oluyor.Söylenmeyen her söz kendini mutlaka gösteriyor.Farkettirmeden birisinin kalbini kırıyor, seni hayattan alı koyuyor.Söylenmesi gerektiğini hissettiğin anda da söyleyecek insan kalmıyor.Geç kalmak hep yalnız yapılan bir eylemdir.Yetişmek için koşmakta yalnız hiç çekilmiyor.

NOT:mor ve ötesi-re ve cranberries-when you're gone eşlik etti bu minicik yazıya.dubidapp..