18 Ocak 2013 Cuma

a house is not a home

Bildiğim yatak, bildiğim yastık, koridoru biliyorum, bardaklar tanıdık su hep çeşmeden, kaç adım sonra nereye varacağım belli, tökezlediğim yerler tanıdık önlemli, tökezlemem önemsiz.Ev böyledir.Buna ev demesen de olur kelimelere takılmayalım.Bir yerde 1 gün geçirirsin,alışırsın.Ev demezsin ama tanırsın, aitlik hissettiysen tamamdır.Yuva de ev de benim de ya da bizim de.Rahatsan ve huzurla uyuyabiliyorsan sorun yok.Uyuyamıyorsan bile sonra uyurum hissi seni dürtmüyorsa, otursan da olur.Belki günlerce duvarın çatlağına bakıp nasıl oldu bu diye düşünmüşssündür.Çatlamaya nerden başladığını kendin keşfetmişsindir, her gün farklı senaryoyla nasıl olduğunu bulmuşsundur.Bütün düşüncelerini o çatlaktan sızdırdın belki, çatlağıyla birlikte orası senin çünkü.Oraya aitsin.Her yer çatlak bile olsa -başta sen- eğer orada sensen, sen olabiliyorsan kal orda.Daha önce ne kadar vakit geçirdiğin önemli değil yirmi sene de olabilir yarım saatte.Buldun mu kendini, kal orda.Birileri seni bulana kadar kal orda.

1 yorum:

  1. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil