Altı buçuk yaşımdan beri yeni yıl hep eylülde başladı.Pazar günü yapılan banyo, 1 saat yatakta dönüp 'acaba herkes değişti mi?' diye düşünmek, bebe yaka, milyonlarca lastik toka, bu sene şöyle olacağım kararları...
Alışkanlık kiminin 1 saatte kazandığı kiminin 1 yıl uğraşıpta başaramadığı, benim dilimi fazlasıyla yakan bir kavram.Alışkanlık eşiğim çok yüksek.Eşiği atlamışsam eğer geri dönmek için lazım olan cesareti bulamıyorum.Geri dönmem gerekmiyor, bana kalsa sonsuza kadar dururum ama çevreler ve çehreler hazırlıksız değişiveriyor.Mesela haftaya okullar açılıyor 12 yıl boyunca her sabah bilfiil formama küfür etmiş biri olarak emekli olmuş subaylar gibi hissediyorum.Okula gitmeyi özleyeceğimi tahmin etmezdim.İki gün önce ne yaptım biliyor musunuz? Kırtasiye ürünlerinin satıldığı bi' mağazaya giderek okul alışverişi yaptım.Özlemim okula değildir belki, sadece aynı şeyleri bir daha yaşayamayacak olmak beni deli ediyordur! İmkansızın dayanılmaz çekiciliği.Böyle söylüyorum ama okula gitseydim formamın içine giremeyebilirdim sonra buyurun başka bir sendroma.Zaman sanırım her şeyin en doğrusunu biliyor 'zamanında' bitiriyor.Uzatan, direten, vazgeçemeyen insan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder