Vay halinize.

Zihnimde insanlara işkence uyguluyorum...

Mesela bugün düşüncelerimde eskitmeye çalıştığım insan ile beni tanıştıran arkadaşımı gördüm.

Sağolsun selam veremeden de edemedi. ( Ne olurdu sanki görüp kaçsaydın?! Resmen koca kaldırımın sonundan başına geldi. Öküz.)

Konuştuk falan naber? ler Nerden? ler. Tam oldu o zaman diyio kaçıcakken onu sordu.

İşte o an film koptu bende!

Zihnimde onu yerden yere vurdum üstünde zıpladım.

Ama yüzüne gülüp, bir iki kez konuştuk bir daha o aramadı bende sormadım dedim.

(Halbuki hala onun için ağlayabilirim.)

Yine tam gidiyordum ki kız arkadaşı geldi bunun beni onunla tanıştırdı falan.

Oh olsun dedim oh işte bu kız onu benden 5 ay kıskanır oh etmediğini bırakmaz!

Kızla tanıştık falan, ününü duyduğum için hemen kaçtım oradan.